Dün,
Sıkıntılıydı aylar, yıllar.
Çünkü böyle değildi düşlediğim insanlar.
Öyle uzun bekledim..
Ve hayatı sobeledim.
Bugün,
Ufaladım dünyayı,
Koyupta avucuma,
Ovaladım dünyayı.
Kocaman avuçlarımda minicik,
Olunca karşımda uysal kedicik,
Kaldırıpta güneşe uçurdum dünyayı...
Yarın,
Güneşi tutacağım,
Kimini aydınlatacak,
Kimini yakacağım.
Hapsedip avucuma,
Dünyayı peşimden koşturacağım...
Kayıt Tarihi : 5.9.2010 15:36:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Fatih Şenol](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/09/05/dun-bugun-ve-yarin-10.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!