Dün Ayazı Sensizlik Ufkunda

Şimdi olmadığım bir adam oluyorum
Şiir yazıyorum belki çiçek ekiyorum
Bembeyaz sayfalar açıp çölleştiriyorum
Vahalar kurup yoklukta debeleniyorum

Dün denizlerde bir kaptan gemimdeydim
Şimdi hiçlikte hiç karıyorum
Matemli gök eskiden böyle miydi bilmiyorum
Ben yolumda sen memleket gibi içimdeydin

Şimdi hep diyorum şehir yıkık ki yıkıldıda
Sonsuz iki kelimeyi sen ve öte
Şimdi duman kaplı yolunda
Sen bile yoksun şehir geride

Nagihan deniz elemde
Keder satır satır yokluğunda içimde kıyımda
Dün ayazı sensizlik ufkunda
İşte akşam işte Pervin işte mah burda

Sahi nerdesin sevgili ?
Toprakta mı yerin altında mı , başkasıylamı?
Bekeyişim bu gün itibariyle dokuzuncu yaşında
Yokluğun uzun hikaye
Kafamda yaşantılardan bir kitap