Dün Şiiri - Mehmet Sercan Tezcanoğlu

Dünü düne bırakabilseydim keşke...
Olmadı!
Dün içimde kaldı...
Bugüne taşındı benimle.
Omuzlarım ağrıyor!
Dün öylesine ağır ki...
Taşıması zor.
Kaçması imkansız.

Ben dünlerime mahkum olduğum günlerde,
Taksim’de bir otel odasında
Kendimle baş başa kalırım.
Pencerelerini sıkı sıkı kaparım,
Delilerim kaçmasınlar diye.
Duvarlar sorgu hakimlerim olur,
Sorgularlar dünümü ve
Hep ben kazanırım davalarımı!

Soğuk suyun altında akıtırım dünlerimi.
Dünlerim ve kirlerim sulara karışıp
Akar gider tenimden...
Bir tek bugün kalır bana.
Uzanıp soğuk otel yataklarına
Bugünüme sarılır,
Yarınımı düşleyerek
Uykulara dalarım.