Gönlüm dümensiz bir gemiydi önce
Engin denizlerde başıboş,aylak
Bozuk bir pusula,sarhoş bir kaptan
Dalgalar yıprattı ahşap gövdemi.
Ne martılar duydu çığlıklarımı
Ne balıklar gözyaşımı hissetti
Bedenimi döven hırçın sularda
Aradığım belki senin gölgendi.
Sen ki bir limandın durgun ve sakin
Yorgun bedenime huzur verecek
Ben ki geç kalmıştım demir atmakta
Birkaç parçam çoktan gömüldü suya.
Gözlerin gönlüme kuştüyü şilte
Bir çınar misali devrildi gövdem
Sen beni böyle sev,yorgun ve bitkin
Hırçın dalgaların izleri bende.
Kayıt Tarihi : 26.12.2005 17:38:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Nurcemal Öztürk](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/12/26/dumensiz-gemi-3.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!