Baktım iskambil kağıdı oynayanlara,
Dudaklarında öldürücü sigara.
Seyretmek onları eder mi para,
Bırakıp gideyim dedim bir ara.
Bir Türk kahvesi işte Hollanda,
Atatürk`ün resimleri duvarda.
Kimi öldü diyor kimi pırlanta,
Resmin biri normal,biri hovarda.
Kaybolan fikirler zaman içinde,
Boşuna aradım iman içinde.
Kızan kızar azan azar ben bir yazar,
Gerçekleri arıyorum her yerde.
Sigara dumanlı resimleriyle,
İkibin bir yılının hüzünleriyle.
Fikirler kaynaşip gelirken dile,
Nasıl anlatayım ben milletime.
Gerçeği konuşsam bilmem kim ile,
Gurbet illerinde vatansız çile.
Herşeye rağmen müzik çok güzel,
Vatan için yazdım şiir ve gazel;
Ne milletim anladı ne de yaban el,
Gözlerimden akarken en mukaddes sel;
İhanetler çağırdı “bize çabuk gel”.
Çok ezelden başladım köre kızmaya,
Yurt aşkını satır satır yazmaya.
Dırdırla gırgırla yönlendirip de;
Beşinci kol basın mezar kazmağa,
Sanki and içmişler yurdu bozmağa.
Kayıt Tarihi : 4.6.2009 22:35:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Dışarda yaşıyan Türklerde dumanlı kahve, sıgara ve fotbol hastalıgı var. pek başka bır falıyete karısmıyorlar. ben Bu durumları Ingılterede Hollandada ve Almanyada gordum. ben Londurada 8 şıır vaya yazar gupularının toplantılarına gıderım ne yazıkkı hıc Türk gormem fakat başka memleketlerden cok kısıler gelır, mesala arap Iranlı, Iraklı, Polanyalı, Rus ve obörleri. Benım 350 sayfalık şıır kıtabım londradakı bır Turk cemıyetınde 3 ay dur da bır kışı okumadı. oraya gelenler fotboldan baska bır sey konştukları yoktu. merak ettım Dunyanın 75 ünüvesıtın okunan kıtap nıye burda okunmaz dıye.
TÜM YORUMLAR (1)