Saçması şilteyle kayılı kalmış tandırın,
Belki birgün yanar deyi kendini kandırın.
Saçmalayan tandırı, tüttüren ocağımı,
Göçüp gitti, hasret bırakarak kucağımı.
Ocağı tüttürecek gelecek nesildik biz,
Ana, baba orda ya, geçmişe asıldık biz.
Ufuklar bulanık! Duman mı gözüme kaçan?
Nerde umut ışıklarını yüzüme saçan?
Canlı kalacak hayallerim biz biz oldukça,
Dillenecek hatıralarım biz bizi buldukça.
Hacı İbrahim SAĞIR
14 Kasım 2013
Kayıt Tarihi : 2.2.2014 21:47:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!