GİRİŞ
Sigarasının alevi, evin sessizliğinden ve sevdiklerinin nefesinden daha değerli olan her eş ve anne, fark etmeden kendi gölgesini uzatır. Kendisini unutur, çocuklarını unutur; dumanın ardında kaybolur.
Evde sessizlik ağırdır, nefes aldırmaz. Duman, odaları kaplar, zaman donmuş gibi kalır, ve gölgeler büyür. İçindeki sessizlik, suskunluğun en derin haliyle kendini hissettirir.
1. BÖLÜM - SESSİZ AKŞAMLAR
Seni her özlediğimde sevgilim,
Gökyüzüne bakıyorum;
Göğün mavisinde gözlerini görüyorum çünkü.
Seni her özlediğimde bir tanem,
Denizlere bakıyorum.
Ufuğa bakınca mucizeni görüyorum çünkü.
Devamını Oku
Gökyüzüne bakıyorum;
Göğün mavisinde gözlerini görüyorum çünkü.
Seni her özlediğimde bir tanem,
Denizlere bakıyorum.
Ufuğa bakınca mucizeni görüyorum çünkü.



