Duman Korkusu Şiiri - Riyadhan Kartal

Dokunduğum eller senin değil sanki.
İki parmağına sinen sigara kokusu,
ağzından çıkıp havaya karışan duman,
yüzüne karşı duran
gülen bir adam.
Oysa,
bahsederdin hep sigaranın zararlarından.
Beni darmaduman edip,
bendeki seni havaya karıştırandı o adam.
İkinci sigaranı yakan el,
ciğerine çektiğin nefes kadar yakındı artık sana.
Yakınıp durdum yalnızlığıma.
Ben;
topuğunla ezip geçtiğin izmaritinden başkası değildim aslında...