Duman grisi ceket,açık kahve pantolon,siyah deri kasket
Elleri arkada kavuşmanın sevinciyle tüm ayrılıklara inat
Düşüncelerine kurban ettiği yeşil buğulu gözlerine
Sevdiği kadının saçlarına diktiği meraklı bakışlar veriyordu hayat
Duman grisi ceket, açık kahve pantolon,siyah deri kasket
Haftaya diyordu kadın ‘peygamber gülü dikmeli ön bahçeye’ bilge ses tonuyla
Dinlermiş gibiydi diğeri.Arada etrafı yokluyordu
Yaşlı adamı gözlüyordu ya siyah ayakkabılarına düşman beyaz çantasıyla.
Duman grisi ceket,açık kahve pantolon,siyah deri kasket
Kadının avuçlarını son defaymışçasına kavrayan, Yaşlı adamın elleriyse bu kez tam bir şölene dönüştü.
Yolun sonuydu ki kadının gözlerinden gelen sessiz vedayla o dimdik omuzlar düştü.
Duman grisi ceket,açık kahve pantolon,siyah deri kasket
Kadın arkasını döndüğünde yeni bir bekleyiş almıştı o sabrın simgesi omuzları.
Ayaklarına söz geçiremiyordu artık mıhlanmıştı adeta.
Tanrıların sakinliğiydi sanki tek bir siyaha hasret saçları.
Duman grisi ceket,açık kahve pantolon,siyah deri kasket
Güneşte gözyaşlarını kurutan bir genç kız yüzü gamzelerine hasret.
Gözlerinin çizdiği son tabloydu mıhlandığı yeri kucaklarken. Duman grisi ceket,açık kahve pantolon,yere düşen kasket…
Kayıt Tarihi : 5.4.2006 14:37:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)