Kendini jön sanan anık
Seni gören göz bozulur
Ocak olsan yanık yanık
Duman ağlar köz bozulur
İşim olmaz soyda cette
Yerli yersiz muhabbette
Senin ile ilk sohbette
Hece ağlar söz bozulur
Sana kanan göçten göçe
Düşer gider hiçten hiçe
En sonunda içten içe
Vicdan ağlar öz bozulur
Yaşasan da nazla, namla
Ömrün çoğu geçer gamla
Neticede damla damla
Bahar ağlar yaz bozulur
Izdırabın başım eğse
Ardı gelmez desem neyse
Can telime elin değse
Mızrap ağlar saz bozulur
Kayıt Tarihi : 4.5.2013 23:58:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!