Duman, Şiiri - Ali Ulaş Akalın 2

için sevindiğinde,
kovgun tebessüm
süzülür yüzüne.
tenden öncede
ansıtır eğreti.
ki, yabancı!
baktığı olmuştur cocuğun
sihirbazın gözüne de.

tam, tamam derken
hayatın sabun çizgisi,
bir volkanın bacasından geçer,
sokağa çıkar. kış akşamı grisi.

görünmez köprü.
kapılar duman
son şiirler rengi,
başka kurulu dizelerde
baştan kuru yapraklarla.

desen desen

açık hava
ölsel sanatlar galerisi.
ergen oğlan esrik
bir kelime arıyor gölgede.

duman,

için sevildiğinde
dalgaların sesiyle
büyümüş meyvelerin dalları
teninde bir iz tuz.
sevseç devri.

donuk mimik yüzün
içinden bakınca
için sevindiğinde,
rengi isimsiz
bir balon
uçar ressamın kapısında
duvarda duran.

duman,

duman ömürlü bir bağla
bağlı yeryüzüne.