Duman Şiiri - Yüksel Ağalar

Tüterken başımda duman
Aklım gitmişti başımdan
Ah! Şimdi çok geçti zaman
Görün beni duman neyledi.

Nefesim tükendi ses çıkmaz
Ciğerim iflas etti çalışmaz
Ne kısaymış şu ömür denen
Gitti günlerim geri gelmez.

Paramı el, dumanı yel aldı
Dostuma gam, bana keder kaldı
Gençlikte kuru bir heves vardı
Gençlik gitti ölüme an kaldı.

Bakıp da alsaydım ibret
Dinleseydim biraz nasihat
Bu vücut tu bana emanet
Şimdi kimseden yok medet.

Sağlığım gitti, servetim bitti
Derdi kaldı geriye, hepsi gitti
Eyvah! Ben ne yaparım şimdi
Ölüm meleği kapıma geldi.