Duman Şiiri - M Levent Kayahan

Seni o ilk gördüğüm anda
Tatlı bir huzur sardı içimi
Koyamadım adını
Önemi de yoktu zaten
Yetmişti o heyecanı yaşamak
Farklıydım farklıydın
Öyle de olmalıydın
Öyle istedim öyle düşledim
Usanmıştım sıradanlıklardan
Usanmıştım yalancı yüzlerden
Yalancı bakış yapmacık gülüşlerden
Olmayacak şeylerdi düşlediğim
Ben gözlerinden girip kalbine inen
Bir nefeslik duman olmak istemiştim
İçine çek istedim
Sanki ilk nefes-inmişim gibi
Lanetliyim lakin kahretsin
Ben sevmek için yaratılmışım
Sevilmek için değil
Ben ağlamak için yaratılmışım
Gülmek hakkım değil
Ben var ya ben
Var ile yok arasıyım işte anla
Varlığım da bir yokluğum da
Hatta ramak var yok olmama
Tutsana elimi katsana beni
Katsana varlığına
Tekrar var olurum belki
Senin yanında