Duman Şiiri - Yener Eker

Gözlerine bakar
Cümleler kurardım
Küçük kağıtları toplar
Üstlerine ismini yazardım
Gözlerime bakar
İçimi yakardın
Bir türkü tuttururdum
Diyarı en uzağından
Elimi bırakıp kaçardın
Ve hiç acımazdın
Yanyana olamadık hiç
Hep uzaktaydın
Ne zaman fırsat bulsam
Yanına koşardım
Odan yola bakmazdı
Ama ben evinin önünde nöbet tutardım
Balkona çıkmaya korkardın
Hıncımı duvarlardan alırdım
Gençliğim özlemle geçti
Özlemi geçen günlere böldüm
Özlem hiç dinmedi
Günler hiç bitmedi
Bu kalp bir yoldaş aradı kendine
Ve birgün
İsmini yazdığım kağıttan
Bir cigara sardım
İsminin dumanıyla
Ciğerlerimi sardım...