Duman Şiiri - Salih Bardakçı

Bilsem suç sende
Düşünmeden atardım seni kafese
Bir sürüp giden anlamsız işkence
Göz yumuyorum her nefeste çekilen eziyete

Bir sigara yakıp düşünürüm elim çenemde
Dumanın gidişini seyrederim Gökyüzüne
Yargılıyorum nefsimi koşarken düşüncelerde
Duman titrer her nefeste vur gitsin eğer suç sabitse

Elimde on dörtlük silah oturmuşum kanepeye
Zaten bitmiş sigaram zanlı belki izmaritlerde
Dünden kalmış boş paket izmaritler yerlerde
Acımasız bir namlu nöbette elim tetikte