On beş temmuz iki bin yedi günlerden Pazar saat on dört civarı
Yer Isparta köy hizmetleri karşısı otobüs durağı…
Durağa yaklaştım birisi bayan üç kişi bekleşiyorlar bankta oturmuşlar..
Selâm verip beklemeye başladım bir elimde çanta diğer elimde bağlamam, içlerinden yaşı kırklarında olan bey..
Bana şöyle manâlı, manâlı baktıktan sonra düğünden mi geliyon dayı dedi,
Evet dedim nereden dedi Gönenden dedim nerelisin?
Dinle sevdiğim, bu ayrılık saatidir.
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Devamını Oku
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta