Sağır eden sessizlik, kesildi birden sesim.
Bilinmez bir yerlerde bulunmanın korkusu...
Durdu duracak gibi ağırlaşan nefesim,
Ardımdaki celladın varlığının tortusu.
Ömrümü geri sayan hissiz, mekanik saat,
Yetmezmiş gibi bir de, zembereği boşalmış,
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta