Ben duydukça inandım bir değil her sözüne
Sense dönüp bakmadın yüreğimin közüne
Artık senin gözüne, dudağına, yüzüne
Soframdaki üzüme baktığım kadar bakmam
Düğüm oldu içimde seviyorumun imi
Ne zaman seni, desem hep susturdun dilimi
Artık istesen bile ellerine elimi
Masamdaki kadehe vurduğum kadar vurmam
Benim için fark etmez kimi dinlersen dinle
Umurumda değildir nerde inlersen inle
Artık bölünsem binle bundan böyle seninle
Odamdaki resminle durduğum kadar durmam
Sana ne selam verir ne de eyvallah derim
Olmaz dese de kalbim kurşun sıkar giderim
Artık seni bir daha kopsa yerinden serim
Sokaktaki birini sorduğum kadar sormam
Sen getirdin bu hale sen getirdin sen beni
Başka okyanuslara sendin kıran dümeni
Artık seni bir daha yeniden deyip yeni
Önümdeki sümeni yorduğum kadar yormam
Kimse değil yok eden yadını, muradını
El alemin ağzına sen düşürdün adını
Artık bende ki senin doldurdun miadını
Seni hatırlasamda eskisi kadar anmam
Bak gördün mü bak işte işin kolayı varmış
Bak gördün mü bak işte hazanın sonu karmış
Artık duysamda senin dört yanından dert sarmış
Senin için, ben bana yandığım kadar yanmam
Kayıt Tarihi : 10.1.2007 13:06:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)