İnsan, içinde düğüm düğüm
Bazen de ateşte güğüm...
Ben de öyleyim, içimin korkusuyum
Kaynarım, kaynadıkça demlenirim hep...
Şimdi hüzünlü bir karanfilin kokusuyum; yalnız zamanlarımda ağlarım hep....
Kayıt Tarihi : 19.1.2019 01:43:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!