Dudu Yenge... Şiiri - Fikret Turhan

dudu yenge...
köyümün en matrak kadınıydı...
zaman...onunla bambaşkaydı...

dudu yenge...
konuşurken gülerdi...
gülerken...söyleyeceğini söylerdi...

dudu yenge...
hıdrellezin en şamatasıydı....
ısırgan otları elinin maşasıydı....

dudu yenge...
güle güle gelirdi...
konuşurken...katılırdı gözleri....

dudu yenge....
köyümde şenliklerin başı...
bulgar rızanın da karısıydı....

dudu yenge....
salıncaklar kurardı....
kara mehmetin evin altında...
arnavut rızanın ceviz ağacında...

dudu yenge...
hıdrellez salıncağında....
taşları doldururdu kucağına....

dudu yenge....
dertler def olsun diye....
sallanırken coşkuyla...
taşları savururdu en uzağa...

dudu yenge...
sen mezarında da....
yaşayasın...yüzündeki mutlulukla....
inşallah....

20.05.2012 Yalova