Dudaklarının Kıyısında Aşk Şiiri - Tuğba ...

Ah ,kolum kanadım !
Yüreği yaralım
Kendine yabancım
Dudakların kıyısından dökülen gülücükleri
Silmeye kıyamadığım
Mutluluk kaynağım
Dünyadaki tek cennetim

Şimdi ayrılık kurgulu şiirler yazıyorum sana
Fragmanını önceden seyredemediğim
Bir film gibi bu yaşanmışlık
Flulaşıyor yüzün , aşkın ayak izleri kayboluyor gözlerinde
Gider ayak altüst ediyorsun her şeyi
Çelişiyor aklım kalbimle

Dudaklarının kıyısına vuruyor yaşanmışlıklar
Tutunacak tek bir dal bırakmıyorsun.
Dilinden dökülen sözcüklerin utanması kalmamış artık ,
Tüm çıplaklığıyla karşımda
Susuyorum
Suskunlaşıyorum
Hislerini kaybediyor susuşlarım
Bir başka çınlıyor sesin kulaklarımda
Son bir defa yeltenmeye kalkıyor sözcükler
Yuvarlanıyor ağzımda,dilsizleşiyorum
Kıyılarında dibe vuruşlarımı izliyorum
Bir bir derinliklere gömülüyor umutlarım
Fenerleri sönüyor gecelerin , karanlıklaşıyorum
Sebepsiz hüzünler yüklüyorum kahırlarıma
Yoruluyorum, yoruluyorum, yaralanıyorum
Nefessiz kalıyorum sevdiğim nefes alamıyorum
Ve dudaklarının kıyısına vuruyor ölüm .
Yüreğimi sana bırakarak gidiyorum...