Dudaklarının İsiyle Çevrele Benliğimi

Bir ışık yılısın sen, avuçlarındaki çizgilere sevdalı yaşıyorsun
Haylaz bir düşün sultanısın, göğsünden aşkı uzak tutuyorsun
Mavidir senin rengin, aşk ışıltılı saraylarda ruhunu arıyorsun
Kanının alevinde onlarca savaşçı, sevişerek ölmeyi diliyorsun.

Göğsünün çeperinde hicran, gözlerindeki kelepçelerde yaşamak
Aşkın kirmenini eğiren bir elsin, dilindeki en içli duadır kavuşmak
Masum bir yangınsın belki de, serseri bir kurşun, yüreğinde kalmak
Aç ruhunu yaşanmamışlıklara, amaçsız bir eylem kendinle savaşmak.

Kollarında şafak sökecekse eğer, bırak sokulsun aşk özlemli odamıza
Avuçlarını bedenime sürterek ateşler yak, sokul gönlümün hicranına
Bak yüreğime doyumsuz gözlerinle, al beni ruhunun zarif yataklarına
Aldığım her nefeste sen olayım, sonra kaybolayım eşsiz coğrafyanda.

Dudaklarının isiyle çevrele benliğimi, öptükçe yangınlar çıksın çevremde
Ruhunun güzellikleriyle sarmala dertlerimi, bir düş yumağı ol bedenimde
Aşkın döşeklerini ser soğuk odama, nefes gibi sokulayım kadın gövdene
Çıkaralım zalim yılların hıncını, mutluluğun cennetine al beni öpüşlerinle.

Selahattin Yetgin