Dudaklarına sığınırdım,
Hayat beni çok üzdüğünde.
Gözlerimi kapatır,
Sıyırırdım kendimi tüm korkulardan...
Nefesinle can bulur,
Kanat çırpardım daha hızlı martılardan...
Gözlerine sığınırdım,
Umutlarım her tükendiğinde,
Kirpiklerinde dolaşır;
Gözbebeklerinde fısıldaşır;
Denizleri içerdim yudum yudum bakışlarından...
Ellerine sığınırdım,
Umutsuz ve yorgun saatlerde,
Sıcak,cesur ve kararsız ellerine...
Koşulsuz,önyargısız,hesapsız,
Aşkı yudumlardım avuçlarından...
Şimdi,
Hayat beni yıkıp,savurduğunda,
Umutlarım kırılıp,yerle bir olduğunda,
Ne ellerin,ne gözlerin;
Ne de dudakların var sığınacak yanımda...
(17.04.2012)
Selda ÖztürkmenKayıt Tarihi : 16.5.2012 13:13:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!