Dudaklarım adını okur Şiiri - Hakan Özüç ...

Ah! geldi yine sonbahar.
Güneş yavaş yavaş kaçar.
Göçmen kuşlar güneye uçar.
Kaçamadım aşktan kaldım.

Vah! ömrüm yaşıyor hüzün.
Bir sonbahar gecesiydi,sözün.
Ağacımdan düşen yaprak gibi öldün.
Artık aşkımız mazide sürgün.

Ah! dinlediğim şarkı anlatır aşkı.
Sesin içimde çınlayan bir yankı.
Kaderin öğütüp bitiren çarkı.
Sen gittin toplayıp evi barkı.

Ah! ,her sonbahar içimde ateş.
Gözlerim ayrılık dolu mahmur.
Kalbinin çevresi kale gibi sur.
Dudaklarım nağme gibi adını okur.

Sen, dönmeyeceksen bir haber ver.
Bir umut esirgeme, bu aşka değer.
Hiç sevmeden öleceksen eğer.
Unutma ardında bir seven bekler.

Kalbim aşkını damarlara yolladı.
Sonsuzluk bu aşkın ikinci adı.
Eğer dersen aşkımdan bir şey kalmadı.
Dudaklarım adını çaresiz sayıkladı.