Dudakları Gül İşlemeli Bir Rüzgar

yağmurlu bir gece asın boynuma
çiçeklerden dağ lalesini kuşlardan uçurum kırlangıcını

gün batımı söyle türkülerini
çoluk çocuk gözlerimden dökülsün hüzünlerim
kar kuşları üşürken dağlarda
dizinlemeyin yüreğimi
beni varoş çocukları betimlesin
öptükçe gözlerinden, kirpiklerimden kelebekler damlasın

kımıltısız bir sabaha üşüdüm
şimdi rüzgarları örtün üstüme kanatlarım özgür kalsın

sana yorgun yağmur gülleri bıraktım
beşi bir yerde dertler bende kalsın
ve isyan gariplerin aşkıdır bilirsin
başkaldırım künyemde müebbet kalsın
leylim ateşlerde yakın düşlerimi
sesime göçmen kuşlar konsun
yaşlanmış dağlara bırakın saçlarımı ağlasın ağlasın..

yorgunum
alnımda çoktan seçmeli bir yalnızlık
gözlerim Akdeniz’de bulutlu bir gökyüzü
gövdemde karağan yarası
radyoda yıpranmış şarkı sözleri
bulayın ömürsüz türkülere beni

şimdi bir zaman tüneli açılmalı önümden
düşlerimi yıldızlara yaslayıp
dudakları gül işlemeli bir rüzgarı solumalıyım
dört bir yanım kanaviçe
kelebekler, elime konaklamalı
bulut gibi akıp gitmeliyim rüzgarların içinden
bir üşümelerimi almalıyım yanıma
bir de gülen çocuk yüzümü

sen sesinde rüzgar biriktir
ben gölgeler içinde ağıtlarla doluyum
an gelir sesimde çığlık büyür takılır gırtlağıma bir yol türküsü
yüreğimden kuşlar göçer gökyüzüne

28.11.14/Antalya
Sıtkı Özkaya