Dudak payı Şiiri - İsa Kaya

içtiği bardaktan dudak payı alıyordum
şuraya değmiştir
buraya değmiştir hesabı

sanki öpüşsekte aynı şey olacaktı

kalktığı koltuğu okşuyordum
çukur ve sıcacıktı

sanki dokunsam da aynısı olacaktı

bir gün biri görecek diye korkuyordum
ama o gün hiç gelmedi

derken büyüdü nuray
sonunda kocaya gitti

acaba o da sapkınca tutkulumuydu nuraya
ağzı kurudumu hiç mesela
anahtar deliğinden
izlerken kapı arkasında