Dudak İzlerin Şiiri - Aysel Tarcan 2

Zifir göklerde ay, kadehte meysin
Kahvemdeki falda, dudak izlerin
hüzzâmda, hicâzda, inleyen neysin
Dokunduğun elde, dudak izlerin

Seni unutmak mı! Aklından çıkar..!
Mahperi yürekten, âşık mı bıkar?
Mâzlümi ahtlarım, dünyayı yıkar
Rakseden kor belde, dudak izlerin

Baktığım her yerde, yalnız sen varsın
Gönül delikanlım,yiğitsin, yârsın
Aşk közünde elim, bırakta sarsın
Şehvetli bir halde, dudak izlerin

Kalbimin güneşi, petek balısın
Râbbimin sevilen, aziz kulusun
Belli ki tutkuyla, şevkle dolusun
Yakaran bir dilde, dudak izlerin

Böyle bir sevdaya dönen yüreğin
Aratır mı? Mecnun ile Leyla yı
Kimdir acep sorsam, gönül direğin
Ebedi kalır kolda, dudak izlerin

Çıldırsa rüzgârlar,döktürse gökler
Beklerken saçıma, düşsede aklar
Vûslatı yüreğim, sabırla bekler
Kırılmış bir dalda, dudak izlerin

Sardığın yiğide,tapmak adanmak
Sevda şerbetinden, içip dadanmak
Aysel sultan olup, aşkla budanmak
Tomurcuk bir gülde, dudak izlerin

Hicranı kaderden kaldırmak için
Karşında kul gibi lal durmak için
Bu canı yolunda soldurmak için
Gezdirdiğin çölde dudak izlerin

Duruşu asilden öte bir histir
Ondaki zarafet sancağa hastır
Ruhumu mest eden dekordur süstür
Pencerede tülde dudak izlerin

Candan öte canla dalınca meşke
Paha biçilir mi hakiki aşka
Sımsıcak gönlümce olsaydı keşke
Yanağımda selde dudak izlerin

Artık zalım felek, bir bir gün saysın,
Güneş gölgelensin, gölgeler baysın,
Cihan-ı âlem ki, duyarsa duysun,
Can öz canım al’da dudak izlerin

Ipıssız bir koyda, kalmış ararım
Denizi sen sanıp, saçın tararım
Gönlümün sultanı, kesin kararım
Cana vuran yelde dudak izlerin

Sussun tüm güfteler, dursun gözyaşı
Kurumuş gülistan, bağcı su taşı
Mâkbere bir kadın, yatırmış başı
Mahşerdeki kulda, dudak izlerin

Aysel Tarcan