Dudağımın Tülbendinde Veda

Dudağımın Tülbendinde Veda/ Selahattin YETGİN

Öfkemin ve küfrümün devrilmiş masalarında elv/eda
Sıcacık yüreğim kasırga nöbetlerinde sancılı ve revan
Elimden tutmasa sevgi, bir tek adım atamaz, düşerdim
Yılan bakışlı insanlar acz çukurunda desen, sövmezdim

Pusulasız nöbetler silsilesi hayat, kim bilir sıra kimde!
Dudağımın tülbendinde veda, soylu bir mendil gidende
Bütün şarkıları kendime seçtim, bildiklerin yazık ki sahte
İsimsiz bir başkaldırı bizimki, asla boşalmayacak bu sahne

Karanlığın ruletinde arsız korkular, kaybetmek belki sefa
Fikirler tezat bir muamma bohçası, telkinler prangaya cefa
Midemde serseri bir mil, benim bu devrilişlerim özüme iltica
Keskin bir bıçak ozan gönlümde, rotam şimdi yunusun yoluna

Dese ki Yunus; ‘Hak aranmaz talanda, tükenir padişahın da yolu’
Fikrimin şiarı benimdir, bilirim önce şafak aydınlatır sonsuzluğu
Ayraçlarımda arama aşkı, şu yeryüzü sevgisiz gömütlüklerle dolu
Uğultuya döner sonunda bütün sesler, değiştiremezsin yolculuğu