Dudağımın izini. Şiiri - Aydın Babayev

Mutlumusun sevgilim, istemediyin yerde?!
Yanıyormu yüreyin, yad odanın içinde?!
Ba'zen dalıyormusun, benle olan günlere?!
Yoksa unutmuşmusun, gezdiyimiz yerleri,
Senle bahem, ele-ele.
Yorulmuşmu bedenin, satıldığın o evde?!
Yıpranmışmı hayalin, hüzün dolu kederde?!
Dokunanda o sana, hiss ediyormu elde,
Boğazında, yüzünde dudağımın izini?
Kokluyormu dilinde, nefesimi, ki'nimi?.
Hala saklıyormusun ezik-büzük resmimi?
Ceketimden yırttığın, yüzü güllü cebimi?
Ağlayarak geçmişe, gidiyormusun ruuhen?
Sarılılıp hayalime, pişman oluyormusun,
Beni satıp paraya, haince gitmelerden?.
Kırmızı çarşaf şerfli o, yatağın nemlimii?
Vicdandanmı sel gibi, pişmanlık göz yaşımı?
Yoksa eyş-işret hazzın , yorgunluğun terimi?.
Titriyormu vücudun, beni hatırlayanda?
Parlıyormu umudun, aklın bana kayanda?
Duydum ismimi koyub, ilk doğan evladına,
dokunub dil-dudakla, her gün benim adıma,
Umut ediyormuşsun, geçib giden yıllara.
Bitti, gitti sevgilim bizim olan o yıllar,
Hatırlama, Dokunma mazimize,
Yorgun kalbim kan ağlar.....