Gel de bak bu garip ağlıyor sessiz,
Gönlünde bir ateş yanıyor sanki
İsyanca kalbinde çağlıyor sessiz,
Kalbinde bir yerler kanıyor sanki.
Sen köşkünde otur sefanı sür de,
Razıyım kalmaya bu köhne yerde,
Olur mu bilemem çare bu derde,
Bu gönül bu resmi tanıyor sanki.
Bir gurur uğruna kırma sırçayı,
Tuvale iyi vur çıksın fırçayı,
Silinmez, sevdanın budur gerçeği,
Belleğim hep seni anıyor sanki.
Dudaklar badeye değdiği anda,
Harlanır bir alev damarda, kanda,
Sevgiden bir yudum alırsa can da,
Pınardan içerek kanıyor sanki.
Benimle diz dize kal be bir akşam,
Bekletme, bitiyor koskoca yaşam,
Seninle avunur bu dertli başım,
Dudağım tenine banıyor sanki.
11.Şubat.2010 18.50
Ahmet İdrisoğluKayıt Tarihi : 13.2.2010 12:27:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ahmet İdrisoğlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/02/13/dudagim-tenine-baniyor-sanki.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!