Ruhumun çatlaklarında yankılanıyordu sesin —
Benden başka hiç kimsenin duymadığı, duyamadığı...
Fersah fersah
Geçiyordum uzayan yollarından,
Senin hiç haberin olmadı.
Özlemin, kadim dağlar gibi — sessiz ama tehditkârdı.
Gönlümle oturdum da hüzünlendim o yerde,
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
Devamını Oku
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,