Duamın Amini Ve Sevdamın Amennası

Terbiye edilmiş muhabbetin esiyor ruken simamda.
Ahsen bakışlım,dolandırdın beni hülyalar arasında.
Kanat çırpıyor teşbihsiz rayihan,semanın kollarında.
Gözlerim takılı kaldı,gelip konsa ömrümün bağına.
Tutsağım; duamın amini ve sevdamın amennasına.

Gece nemini çekti,gündüz renkli entariyi doğurdu.
Yürek akıtıyor âbşârı , menderesler çizip gelerek.
Diyarlar;meyraya baş eğmiş al,ak türküler okuyordu.
Doğa koşturup duruyor , yedi iklimi değiştirerek.
Tutsağım;duamın amini ve sevdamın amennasına.

Müşahede de yatan hisler,kaldırdı bedeni ayağa.
Cenahlandı gelen günleri sanki yeni gelmiş dünyaya.
İştahla emdi ağız sütünü , baki dilekti kucağa.
Emekle,otur,yürü,koş..konuş,gülümse dön gel konağa.
Tutsağım;duamın amini ve sevdamın amennasına.

Emsalsiz gün yazılı takvimde,efdali haber ederek.
Huşû , rükûya eğdirdi ; istedi secdeye serilerek.
Elzemdi sarılsın vuslat,dizinde manzara izleyerek.
Kader kalemi üstad;kudret kalemine, yol göstererek.
Tutsağım;duamın amini ve sevdamın amennasına.

Edremit.