Ne artık gözüm canlı, ne de yüreğim harman
Sönmüş bir volkan gibi düştü kolum kanadım.
Tam azad oldum derken badirelerden bir an,
Bir baldırandan acı gerseği anımsadım.
Çaresizlik, hiç böyle sarmamıştı ruhumu,
Dizlerimde asırlık bir ağaç yorgunluğu,
Zülfü kimi ayağın koymaz öpem nigârum
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Devamını Oku
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
