Ateşi aşkım ile dünya yanıyor sanırım
Tutuşandır yüreğim kokusundan tanırım
Ya gülistane su gönder sona ersin bu ateş
Ya kararsız ruhumu aşk alacaktır Tanrım
Dermanımı vereceksen ecelimdir sanırım
Derdime derman olanın hicranını tanırım
Ateş-i hicranıma derman oluver de
Onun elleri yaksın yine laleyi Tanrım.
Ateş-i hüsranıma sis düşecektir sanırım
Yanan her buseyi her dem yakışından tanırım
Bu diyardan ne düşer ki yanan ellerime?
Nura döndür bir ışıkla bu karanlığı Tanrım.
Kayıt Tarihi : 26.8.2006 01:59:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![İzzet Yaylacı](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/08/26/dua-204.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!