Pandora kutusu, zilli musibet..
Dursun da kahrolsun; öldürme yâ RAB!
Doksan, yüzyıl değil, ta ilelebet..
Her 'sin' de kahrolsun; öldürme yâ RAB!
Küfürde kârı var erken ölünce;
Yaşasın, sürünsün kendi yolunca
İslâm, dünyamıza hakim olunca,
Görsün de kahrolsun; öldürme yâ RAB!
Korktuğu nizamı getir başına,
Yaşadıkça düşman olsun yaşına.
'Görmezler olaydım' deyip döşüne
Vursun da kahrolsun; öldürme yâ RAB!
Bu garip duamı kabul et, ne var?
Kanaat bulmasın mahşere kadar
Artır tamamını, etme payidar...
Hırsından kahrolsun, öldürme yâ RAB!
Özlesin geçmişi, baksın geriye;
İslâm çoğaldıkça dönsün deliye.
Ektiğim tohumlar nic´oldu diye,
Sorsun da kahrolsun, öldürme yâ RAB!
Asr-ı Saadet’e yaklaşır yine;
Nur yağsın âleme, nusret ver Din´e!
Işığı görünce kaçıp inine
Girsin de kahrolsun, öldürme yâ RAB!
Kayıt Tarihi : 9.5.2005 12:37:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (9)