Dua Şiiri - Efecan Kıymaz

Uyandık kör güne,
Çıkılmaz çapaklı gözlerle çok da matah gün yüzüne.
-Haydi kahvaltıya!-
Annemin ruhu yemek masasında,
Yemek masası da bir ruh aslında.
Bu ev artık harabe.
Zargana kadar kollarım uzanır utançla,
Ekmek hayal, doymak rüya, doymak tek dua.
Tanrılar tükürdü ekmeğime,
Tanrım, o kadar açtım ki...
Ölecektim az kalsın,
Hey sen, farkında mısın?
Ölmek hayal, ölmek rüya;
Ama her şeye rağmen
Bir parça ekmek, arşa açılan kirli ellerden,
Çok da barizdir kurumuş dudaklardan çıkan anlamlı sözlerden,
Yine de bir parça ekmek tek dua.
Her şeye rağmen.
Biraz da su,
Dua etmeye değersin,
Sen ne büyük, ne yücesin,
Bir parça ekmek daha.
Karnım doydu,
Şükürler olsun.
Şimdi sırada başka bir dua,
Bu harabenin etrafında
Kitapsızların gökdelenleri yükselirken,
Belki bizi de adam edersin.