Deli gönlüm Şiiri - Özcan Kurt

Deli gönlüm

Zemheride çiçek açtı,
Havalandı göğe uçtu,
Ne dermansız dertler açtı,
Yere düştü deli gönlüm.

Hiç görmemiş bir çocuktu,
Oyuncak ile avundu,
Hallaç olup, savruldu,
Serden geçti deli gönlüm..

Ceylan gözlere tutuldu,
Hep yokuş iniş yoruldu,
Aktı çağladı duruldu,
Tenden geçti deli gönlüm.

Bülbül oldu dala kondu,
Sevdalandı çok çığırdı,
Diken battı da kırıldı,
Gülden geçti deli gönlüm.

Özvecan'ım hep yanıldı,
Duman tüttü de sıyrıldı,
Ateş küllendi ayrıldı
Senden geçti deli gönlüm.