Bir anda oldu her şey, inan ki anlamadım,
O an bağlandım sana, bir daha kopamadım.
Bir kuru yaprak gibi, rüzgârına kapıldım.
Savruldum hasretinle, gözlerine takıldım.
Kalbimi taktım oltanın ucuna,
Var gücümle savurdum deniz gözlerine,
Rüzgârlı saçlarından geçip usulca,
Ağır ağır gömüldü engin maviliklere.
Tetikte bekliyorum en küçük kıpırtıyı,
Sevmek YasakYasakladım kendime,
Adını anmayacağım.
Hasretinden ölsem de,
Resmine bakmayacağım.
Kapkara gecelerde
Mürekkep dökülmüş sanki,
Kararmış cümle alem,
Geceyle örülmüş sanki,
Yanyana gelmiş elem.
Zift midir, katran mıdır?
Gideceğim diyorsun, durma git buralardan!
Ne sesin, ne nefesin, hiç biri kalmasın git!
Yırtarcasına çıkar, sevgini yüreğimden,
Aldırma akan yaşa, gözlerin dolmasın, git!
Kopar al gündüzleri, aydınlıkları götür!
Gitme gülüm, yarım kalır
Saatler varmaz sabaha,
Senden yana ahım kalır,
Ölürüm, kalmaz sabaha.
Sen gidince ışık gider,
Gittin ya,
Kupkuru bir dal gibi koptum hayattan,
Boşlukta yalpaladıktan sonra,
Yere çakıldım.
Gittin ya,
Gün, ne güzel doğuyor;
Söndürerek tek tek cılız ışıklarını sokak lambalarının,
Tüm aydınlığıyla son veriyor saltanatına,
Gece boyu süren buz gibi karanlığın.
Yavaşça kızarıyor tan yeri işte,
İzmir’de yağmur var bu aralar,
Gökyüzünde kara kara bulutlar,
Bir damla gökyüzünden düşer,
Bir damla da gözümden akar.
İzmir’de yağmur var bu aralar,
Pranga mahkûmuyum,
Zindanlarında aşkın.
Ne bir ses gelir yardan,
Ne görüş günü yakın!
Aklar düşmüş sakalıma,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!