Yeşil renk yeryer bırakmış yerini sarıya
İhtiyarlamis hersey dönmüş kocakariya
Soğuklar aman vermiyor kovandaki Arıya
Soğuğu ile geldi yine sonbahar
Dökülüyor ağaçtan soraran yapraklar
Yazı iyi gecer buraların
Sebzesi meyvası boldur
Renk renk üzümü var bağların
Her gittiğin yerde sepetini doldur
Bakarsan tepelere, daglara, ovalara
Düşünürüm seni hep
Dün bugün ve yarın
Yorulmak bilmeden
Bıkmadan usanmadan
Düşünürüm bir yaz boyu
Üşümem soğukta
Hızlı trenle yolculuk ediyorum
Tekerler ilerliyor Ankara yolumda
Pencereden seyrediyorum kırları
Saat onbiri gösteriyor kolumda
Hayalimde Ankara - Kızları
Aksam olmuş
Yine yalnızım odamda
Sen geliyorsun aklıma
Oradaki yalnızlığım
Tutmuyor hiç bir şey
Senin yokluğunu
Bir bir topladı bizi burada kaderimiz
Kimya tahsili yapmak icin geldik hepimiz
İlk heves ve heyecanla girdik derslere
Derslere girmekle gecti koca bir yıl
Yeni yılda laboratuvara başlarken
Titredi ellerimiz tüpleri tutarken
Büyüdük alıştık masa ile tüpleri tutmaya
Bol bol asit buharları, H2S yutmaya
Gördük katmiyumun o tatlı sarısını
Kobaltin amil alkoldeki mavi fazını
Çöktürduk mangan ile nikeli
Süzerek ayırdık bütün çökelekleri
Bazan yaktık eriyinceye kadar
Ve bazanda kırdık bütün krozeleri
Günler, haftalar, aylar gecti gitti
Analitik laboratuvarida böylece bitti
Bir ümit yeni bir hevesle
Kaynatmaya başladık bütün preparatlari
Bazan söndürmeyi unuttuk ocakları
Heyecanla aldık teşhis numunemizi
Bitmeyecek diye korkuttu hepimizi
Bitti organik ve teşhis laboratuvarı
Yine oldu kocaman bir yıl yarı
Fiziko laboratuvarında biraz uğraştık
Yarı yaptık, yarı üç kağıt attık
Kısa zamanda laboratuvarı bitirdik.
Derslere karsı kahvede devam ettik
Yıl sonu geldi, girdik sınavlara
Çalışmadık bazı derslere
Bıraktık gelecek yıllara
Ve ayrıldık burada hepimiz
Memlekete gitmek icin düştük yollara
21 Ağustos 1972
Gecenin sessizliği
Gündüzün uğultusu
Karışmış benim gönlümde
Geceleri yalnızlık hissetmem
Gündüzleri rahatsız olmam
Duymam yabancı sesi
Elbet bir gün hazan olacak
Unutma olurmu, söylediğim sözleri
Askımız ebedi kalacak
Hasta yatağımda
İsmini sayıkliyorum
Karşımda duruyor hayalin
Sen her gün görülmeye deger
Dikenler arasında acmış çiceksin
Başkalarına sor imanmiyorsan eğer
Arkadaşların icinde teksin
Uzaklardan kokusu gelen
Yahya Kemal diyor ki:
Ölmek değildir ömrumuzun en feci işi
Müşkül bu durki ölmeden evvel ölür kisi
Efelik taslayan Allahsiz kafir
Görünce Azraili donuna yapar çi şi
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!