Acmıyor hiç nedense lalem
Bahçede ötmüyor bülbül
Var gönlümde bir keder bir elem
Yüz çevirmiş bülbüle Gül
Yazarım devamlı bir kağıt bir kalem
Boyun bükmüş tarlada sümbül
Nice umutlarla gözünü actın
Her şeyi tos pembe görür
Ellerini ayak yapar
Dört ayakla yürürdün
Şimdi büyüdün
Ellerin tutar oldu kalem
Geçiyor günler
Eksilen birsey yok evrende
Sen istediğin kadar uğraş
Güneş hergün;
Aynı yerden doğup,
Aynı yerden batacak,
Yalnızım
Yine yapa yalnız
Baba evinden ayrı
Ana sevgisinden uzak
Yar hasretiyle kavrularak
Yollara düşmüşüm
Yine koca bir yıl gecti
Askım bitecek sanma sakin
Eksilen hiç bir şey yok
Kalbim yine seninle dolu
Bekliyor senin gelmeni
Yalnız eğlenmek bile istemiyor
Burasi dertlerimizin paylaşıldığı
Çimento fabrikasında Stajyerler odası
Bir Tevfik ağabeyimiz var
Durmadan söyler, durmadan konuşur
Akşamları hepimizi coşturur
Bazen kemanı ile verir bize bir ses
Yorulunca alır derin bir nefes
Güler yüzlü hoştur severiz onu
Bağırır kızınca, yükselir ses tonu
Çalışkandir o, yoktur çalısmaya tek dersi
Hosuna giden bir seye söyler: cok mersi
Üzgün olduğu zaman gülmez hiç yüzü
Canı sıkılırsa açılır faltasi gibi gözü
Vardır tevfik çığımın hadi arkadaşı
O yalnız tevfikin değil
Bütün stajyerlerin can yoldaşı
Hadi hep susar, az konuşur, cok dinlerdi
Arkadaşların en açık gözü, kayseriliydi
Ertem dir arkadasımızın soyadı
Ayrılığa 15 gün bile dayanamadı
Cok sevdiğimiz bir Şükrü vardı,
Severdi birini, söner yanardi
Aybekdir Şükrü nün büyük adı
Onun icin yoktu E... Siz hayatın tadı
Sormayın derdini, bir ben anlarım
Dayanamayıp bazan bende ağlarım
E... Sinin hasretiyle sarardi soldu
İki aylık staj günleri harab oldu
Bir arkadasımız daha var cok soylu
Adını sorarsanız Mehmet dervişoglu
Onun doğup büyüdüğü yer ordu
Memleketi bütün Anadolu
O kıvırcık, siyah saçlı kara gözlü
Bazan hüzünlü, bazan guler yüzlü
O konuşmazdi hi c, vardı bir derdi
Cok sakin ve sessizdi arkadasın kendisi
Diyebilirim stajyer arkadaşların en efendisi
HasAn abi vardı, odamıza ışık saçan
Sabahları elektrik atölyesine kosan
Yemeklerde bile hep durgundur
İzmirde güzel bir kıza vurgundur
Sevgilisinde n mektubu hiç gelmez
Abimizin bu yüzden üzüntüsü fazladır
Bir ah çekse hepimizin yüreğini sizlatir
Onun mekanı İstanbulda mavi köşedir
Dogdugu yer Kıbrısta Lefkoşa dir
Bende üzgünüm, hep aglAdi gözlerim
Ah ile vah ile gecti bütün günlerim
Geceleri uyumam sıkılır canım
Hep seni ararım, nerededir. ... Canim
Askadaslardan ayrıldık burada.
Allah kavuştursun hepsini murada
Yakındır yolculugumuz afyondan bizimde
Her şey gönlünce olsun sizlerinde
Afyon 22 Eylül 1971
Bakar hep uzaklara derinden
Var kalbinde derin bir sizi
Görünce hayalini kalkar yerinden
O seviyor İsmet paşali Bir kızı
Geceleri ağlar, gündüzleri yanar
Ne olurdu...
Görseydim bir kere seni
Her şey benim olurdu
İstemezdim başka bir şey
Görseydim seni bir kere
O, senin tatlı bakışında durulur
Bir kuş olup uçmak istiyorum
Uzaklara, cok uzaklara
Uçmak istiyorum
Kötülerin olmadıgı
İyilerin cok olduğu yerlere
Ne karsı daglara
Kaçıyorsun benden; nedense hep uzaklara,
Kaçma neolur ey yar yüzünü göreyim
Bir sevdiğim var desem bende dostlara,
Ne olur uzat ellerini, bir kez yüz süreyim
Bakarken kayboldum engin gözlerinde
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!