İnsançün dünyanın ən gözəl yeri
Sevdiyi gözlərin qarasındadır…
Ən acı xatirə, ən ağır yaddaş
Ən çox sızıldayan yarasındadır….
Bir nağıl içində yaşayırdım mən,
Hər kəs bu halıma gülənə qədər…
Deyirdim, sən mənim güvən yerimsən,
Özüm öz gözümü silənə qədər…
Kimsə nəsə desə həmən danırdım ,
Qarşında dikilib daşa dönürəm…
Mən necə deyim ki, sevirəm səni?
Qanadı qırılmış quşa dönürəm,
Mən necə deyim ki, sevirəm səni?
Hardasan…
İntizarın asılıbdı gözümdən,
Ey ruhumun həzin səsi, hardasan?
Can yoldaşım, çox sevdiyim özümdən,
Bilirdim, bu nağıl belə bitəcək,
Qəlbinə ayrılıq daman olmuşam…
Bu eşqin nəğməsi qəmlə çalınıb,
Hamını ağladan kaman olmuşam…
Yalandan uzaq dur, əyridən yan keç,
Ən böyük bicliklər düz içindədir…
Danışmaq yerinə dinləməyi seç,
Çox gizli anlamlar söz içindədir …
Gedən gedir… heç düşünmür qalanı…
Qalanınsa cəhənnəmdi hər anı…
Özləməkdir səni dərdə salanı,
Ürəyindən vurulmaqdı darıxmaq.
Gəl, boşa and içmə, yalvarma qəti,
Hər kəsə güvənim sözü qədərdi…
Hamı söz danışır, amma hörməti
Dediyi sözünün düzü qədərdi…
Sən mənim nəyimsən, kimimsən axı?
Gəlib ürəyimə sakin olmusan…
De, necə almısan ağlımı başdan ?!
Bütün mənliyimə hakim olmusan…
Sən mənim nəyimsən, kimimsən axı?
Niyə olur-olmaz düşürsən yada?
Bəlkə də hamıyçün adi biriydin,
Qoydum ürəyimin başına səni…
Sən mənim eşqimin sınaq yeriydin,
Bürüdüm gözümün yaşına səni…
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!