Kamil kelamına bend olan insan,
Gûş verir bu söze kulak doyurur.
Her adû güzelden dileme buse,
Sanma ki lezzeti dudak doyurur.
Hevâ imiş bu dünyanın ziyneti,
Asla yoktur bu dünyanın rahatı,
Bunca saltanattan olan devleti,
Yine bir baldırı çıplak doyurur.
Sümmani ne ola ehlin temeli,
Kişiye yar ola kendi ameli,
Kul beşerdir değil tamahtan hali,
İnsanı bir avuç toprak doyurur.
Kayıt Tarihi : 20.10.2012 03:45:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Aşık Sümmani Kırım'da bulunduğu sıralarda Osmanlı Rus savaşı patlak vermiştir. Sümmani sırtında sazı, Kırım ellerini dolaşırken,konaklamış rus birliklerini görür.Rus askerler de Sümmani'yi görünce kendisinin kim olduğunu orada ne yaptığını sorarlar.Sümmani'de garip bir aşık olduğunu diyar diyar dolaştığını dile getirir.Birlik komutanı Sümmani'yi alır bir konağa götürür. Aşık kaldır başını duvarlara bak der.Sümmani başını kaldırdığında bir sürü resim görür.komutan aşık tanır mısın? bunları der.Sümmani'de tanımadığını ifade eder.komutan da bunlar bütün devlet reisleridir.şu Fransa kralı beriki İngiltere kralı heybetli bir görünüme sahip olan başka bir resmi göstererek Bu da bizim çarımız dır.Bayağı viran ve sefil bir resmi göstererek de bu da sizin baldırı çıplak padişahınızdır der. Söyle bakalım bunlardan hangisi daha yahşidir.Sümmani sazını düzen eder ve söze başlar. Rus komutanın gösterdiği resimdeki padişah sultan 2.Abdulhamit'tir.
TÜM YORUMLAR (8)