Gözü mala doymayı
bilmez boş insan,
her zaman
daha da fazlasını istiyorsun.
Hiç basit, önemsiz
ve küçük şeyleri
benimsemedin.
Onlara uzlaşmanın
yollarını dahi öğrenemedin.
Daima her şeyin bütününü
eksiksiz olarak arıyorsun
ve imkânsıza doğru
durmaksızın yürüyorsun.
Hep af diliyorsun
ve yine de
aynı hataları yapıyorsun.
Ruhu doymaz hiç,
şu uçtuğun
yükseklerden in.
Her an ile ve her zamanla
bağdaşmaya bak,
güneşin ışınlarıyla yetin.
İoannis Bozikis
Bir Âfet Gibi
(Atina-2012)
Copyright
Kayıt Tarihi : 31.1.2021 11:00:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!