Doymayacaksın Şiiri - Kasım Kobakçı

Ne verilirse verilsin, doymayacaksın,
Hayatın sunduğu kırıntıdır, sen doymayacaksın,
Yediğinde, içtiğinde, miden hep talep edecek,
Sen doymayacaksın,
Tadacaksın ama, her lezzetin ardında başka bir tat,
Bileceksin, iştahının dipsiz okyanusunda sen,
Doymayacaksın....
*
Zirve neresi olursa olsun, durmayacaksın,
Başarının sonu gelmez, sen durmayacaksın
Kazandığında, aştığında, gözün hep ileride olacak
Sen durmayacaksın,
Yükseleceksin ama, her tepenin ardında yeni bir dağ,
Göreceksin, hırsının bitimsiz yolculuğunda sen,
Durmayacaksın....
*
Ne duyarsan duy, işitmeye kanmayacaksın,
Sözlerin perdesi vardır, sen kanmayacaksın
Dinlediğinde, anladığında, ruhun hep fazlasını arayacak,
Sen kanmayacaksın,
İşiteceksin ama, her sesin ardında gizli bir fısıltı,
Olduğunu, merakının o ıssız koridorunda sen,
Kanmayacaksın....
*
Zaman nasıl geçerse geçsin, kanıksamayacaksın,
Her an yeni bir başlangıçtır, sen kanıksamayacaksın,
Gördüğünde, bildiğinde, şaşkınlığın hep taze kalacak,
Sen kanıksamayacaksın,
Yaşayacaksın ama, her günün içinde bambaşka bir ömür,
Bulunduğunu, varlığının o coşkun nehrinde sen,
Kanıksamayacaksın....