Doymadım Anne Şiiri - Sedat Kocabey

Sönmedi giderken yaktığın ateş
Aylardır sesini duymadım annem
Her günüm karanlık doğsada güneş
Ben seni sevmeye doymadım annem

Yüreğimde kaldı her bir hevesim
Senden tek hatıra eski bir resim
Sana ulaşırmı bilmem ki sesim
Ben seni sevmeye doymadım annem

Bekledim kokunu getirmedi yel
Andıkça boşalır gözlerimden sel
Ne olur arada düşlerime gel
Ben seni sevmeye doymadım annem

Zamanla azalır sandım acımı
Hiç bir söz dindirmez gönül acımı
İnanki kaybettim artık gücümü
Ben seni sevmeye doymadım annem

Sensiz her bayramda dolar gözlerim
Hep adınla dolar taşar sözlerim
Kokunu sesini seni özlerim
Ben seni sevmeye doymadım annem