Bir içim su gibi, ömür dediğin.
Üstüne bir günü, koymadan gider.
Bu kadardır, yaşayıp da gördüğün.
Günleri, ayları, saymadan gider.
Çıkarma kendine, bir gurur payı.
Yaşar mı sanırsın, gönül sevdayı.
Yaprağın solarsa, yersin ayvayı.
Gözlerin uykudan, aymadan gider.
İnanma dünyanın, yalan halına.
İnanma zalimin, zehir balına.
Konursa bedenin, tahta salına.
Elalem selanı, duymadan gider.
Ozanım bir zaman, hesap sorulur.
Sanma ki bulanan, ırmak durulur.
Seni saran, kara toprak yorulur.
Gözlerin dünyaya, doymadan gider.
8.11.2019 Erbaa
Duran BükülmezKayıt Tarihi : 11.11.2019 20:25:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Duran Bükülmez](https://www.antoloji.com/i/siir/2019/11/11/doymadan-gider.jpg)
Şiir aslında akıcı olmuş.Lakin yukarıda da dediğim gibi kafiyeler uyumlu olsun diye manaya pek dikkat edilmemiş. Hepsini tek, tek saymak istemiyorum zira ehl-i dikkat şairler bunları fark edeceklerdir.
Şaire yeni şiirlerinin içine biraz daha mana ve şuur enjekte etmesini salık verir hayırlı çalışmalar dilerim.
TÜM YORUMLAR (3)