Dövüşüyor Mevsimler Uyan!

Sonbahar

Kalk, birisi ağaçlara adını fısıldamış.
Gel, yapraklar peşinde.
Seni arıyorlar...
Kaldır kafanı, ay haddini aşmış bak.

Kış

Kadife sesine hasret tüm beyazlıklar.
Seni hatırlatan bir ezgi arıyor bütün çığlıklar.
Soğuk Üşüyor bütün yokluklar.
Kalk
Kış isyan ediyor.
Düşün buraları.
Güneş yok.
Düşün.

İlkbahar

Sobalarda varlığın Köz halinde çaresizlikler.
Tek bir esintin yeter.
Kışa küskün tüm kuşlar.
Yapraklar...
Bir kavganın taraftarı değil onlar.
Ama savaşıyorlar

Yaz

Gel
Uyan
Yalvarırım