Bozlak 59 Şiiri - Afer Engel

Yok sayıldım bunca insan içinde...
Dertlerim debreşiyor eller içinde....
Çareler aradım teller içinde....
Diliyle dövdüler sövdüler beni..

İnsan sever gönül denen yürekten
Hiç kimseyi kemlik gelmez edepten
İmtihandayım süzüyorlar elekten
Diliyle sövdüler dövdüler beni

Gelen kondu geçip gitti Dünyadan
Farkı varmı yalan denen riyadan
Yalandan korkarım korkmam yılandan
Diliyle övdüler sövdüler beni

Mutlak bir seven var birde sevilen
Bir of desem dağlar oynar yerinden
İcazetim Hz: Mevlana Veli,den
Hu dedim döndüydüm sövdüler beni

Muhabbetim Hacı Bektaş veli,ye
Pirsultanım vurdum sazın teline
Cezbe gelir düşer döşüm üstüne
Açıktan hay dedim sövdüler beni

Cesedi devede hazreti Ali
Deveyi çekende Murtaza veli
Götürende aynı ölende aynı
Daha diyemedim dövdüler beni

26/11/2014 Köln
Afer Engel