Hele bir düşersen vay haline,
Dost arama kendine,
Senin senden başka dostun yok,
Ters düş hele bir babana,
Reddeder seni anında,
Hele bir bas kardeşinin damarına,
Akrebin olur sokar seni yavaşça.
Eşin en büyük düşmanın olur,
Yavruların tanımaz seni,
Ağlarsa anan ağlar derler ya inanma,
Hele sen onu bir arayıp sorma,
Hani dostların nerede,
Menfaat görmezlerse kendilerine,
Can arkadaşların bakmaz olur yüzüne,
Sen yalnızca dostsun kendi kendine,
Senin senden başka dostun yok
Düşmanın istemedigin kadar çok,
Doğruluktan ayrılmazsan
Allahın sana dost.
Kayıt Tarihi : 20.3.2007 17:52:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yıllar önce beyazıt meydanında üniversiteye sınava giderken soguktan donarak ölmüş bir bedenle karşılaştım. Adam 45 yaşlarında genç biri idi, kimbilir kimdi neden burda hayatı sonlamıştı. Onuda bir ana doğurmuştu. Ağlarsa anama ağlar derler ya nerdeydi anası, ne olursa olsun neden ona sahip çıkmamıştı. Neden minicik bebekler sokaklara terkediliyordu. Kafamda bin bir soru ile sınavı bitirdim ama o adamın hayali gözlerimden gitmiyordu. Sanırım bir kaç gün sonraydı TV de bayram arifesiydi Taksim meydanında halkla sohbet ediliyordu, bir anne oğlum Sabancıda Müdür ama bana bakmıyor diye feryat ediyordu. Bir anne oğlunu ülkeye rezil etmişti. Benim annem böyle degildi, ama her annede benim annem gibi degildi, demek ki arayıp sormayan evladı rezil eden annelerde vardı. Sevginin koşullusuydu bu. Yaa babası, çocukları varmıydı peki, nerdeydi o bir beden oldukları eşi, hani dostalı can arkadaşaları nerdeydi. Koskoca bir hayat, bir karton kutunun üstünde,sıgınılan bir kuytuda donarak son bulmuştu. Karton kutu bile onu kurtaramamıştı. Peki çok günahı varmıyı bu adamın, o zaman burda yaşadıgı ızdırap yetmiyecekti Allah da cezalandıracaktı. Yok iyi biriyse cennet vadedilmişti, ama iyi biriyse, Aslında dostu yoktu kendinden başka Düşünün bakalım İşte bu şiirin hikayesi budur, kalemimden kendiliginden aktı mısralar hiç düşünmeden.
