Dostun mudur, Düşmanın mı?

Öze dönüp sorsa insan,
Dostun mudur, düşmanın mı?
Şuh nefsinde varsa isyan,
Dostun mudur, düşmanın mı?

Kal burada eylen derse,
Vakit erken öğlen derse!
Gönlünce gül, eğlen derse,
Dostun mudur, düşmanın mı?

Zahiri elde gizleyen,
Zehir’i dilde gizleyen!
Dikeni gülde gizleyen,
Dostun mudur, düşmanın mı?

Âmâya alı giydiren,
Kuruya dalı sevdiren!
Dilbaza balı övdüren,
Dostun mudur, düşmanın mı?

Dünya ile avutanlar,
Her aybını dağıtanlar!
Haktan seni soğutanlar,
Dostun mudur, düşmanın mı?

İzlediğin ize göre,
Öğrendiğin cüze göre!
Yüz verdiğin yüze göre,
Dostun mudur, düşmanın mı?

Pir-î Fanî der ki; söyle,
Mülke malik erki söyle!
Şuh nefsine terki söyle,
Dostun mudur, düşmanın mı?

(PİR-Î FANÎ)
İSTANBUL